*از غرور خود منه ، پا بر سر افسردگان
اخگر سوزنده ، زیر تودۀ خاکستر است . (ظهیر فاریابی)
*این مرا بس که ، ز وصل صنمی لاله عذار
شب و روز و مه و سالم ، همه فروردین است . (قاآنی شیرازی)
*افتادن دیوار کهن ، نو شدن اوست
جز مرگ ، کسی در پی آبادی من نیست . ( کلیم کاشانی)
* از این بهتر نمی دانم ، طریق مهربانی را
که ننشینم ز پا ، تا جان دهم از مهر در پایت . (محتشم کاشانی)
*آن دل که پریشان شود ، از نالۀ بلبل
بر دامنش آویز، که با وی خبری هست . (عرفی شیرازی)
*از دو صدفرسنگ ره، الهام می باری به من
مهربانتر از تو ، در دنیا نگاری هست ؟نیست . (ابوالقاسم لاهوتی)
*از پی هر گریه ، آخر خنده ایست
مرد آخربین ، مبارک بنده ایست . (مولوی)
*آن نه روئی است که، یک باغ گل نسرین است
وآن نه خالست که ، یک چرخ مه و پروین است . (قاآنی شیرازی)
*این سخن منکر نماند ، هر خس تر دامنی
عاشقان را مقتدا و قبله و تکبیر نیست . (عطار نیشابوری)
*آئینه چون نقش تو بنمود راست
خود شکن ، آئینه شکستن خطا ست. (نظامی گنجوی)
*آخر گفتار تو، خاموشی است
حاصل کار تو ، فراموشی است . (نظامی گنجوی)
*این تیغ ، نه از بهر جفای کاری کردند
انگور نه از بهر نبیذ است به چرخشت
انگشت مکن رنجه ، به در کوفتن کس
تا کس نکند رنجه ، به سر کوفتنت مُشت . ( ناصر خسرو)
نظرات شما عزیزان: